Różne

Ekspatriacja – opuszczenie kraju ojczystego. Określenie stosowane jest zarówno do dobrowolnego opuszczenia ojczyzny, jak i przymusowego wydalenia^[1][2], także w połączeniu z utratą obywatelstwa; wygnanie, banicja^[3]. Etymologicznie termin wywodzi się ze średniowiecznej łaciny: expatriare – „opuszczać ojczyznę” (ex oznacza „z”, a patriā „ojczyzna”)^{.
 Stracone pokolenie (ang. Lost Generation) – nazwa pokolenia amerykańskich pisarzy, które dojrzało podczas I wojny światowej. Termin został spopularyzowany przez Ernesta Hemingwaya, który użył terminu w jednym z dwóch kontrastujących epigrafów jego powieści Słońce też wschodzi. Hemingway przypisuje frazę Gertrudzie Stein, jego ówczesnej mentorce. Do tego pokolenia zaliczają się artyści tacy jak Francis Scott Fitzgerald[1], T.S. Eliot, James Joyce, Sherwood Anderson, John Dos Passos, John Steinbeck, William Faulkner, Waldo Peirce, Isadora Duncan, Abraham Walkowitz, Alan Seeger, Franz Kafka, Henry Miller, Aldous Huxley, Louis-Ferdinand Céline, Erich Maria Remarque oraz kompozytorzy Siergiej Prokofjew, Paul Hindemith, George Gershwin i Aaron Copland.
Ekspatriacja – opuszczenie kraju ojczystego. Określenie stosowane jest zarówno do dobrowolnego opuszczenia ojczyzny, jak i przymusowego wydalenia[1][2], także w połączeniu z utratą obywatelstwa; wygnanie, banicja[3]. Etymologicznie termin wywodzi się ze średniowiecznej łaciny: expatriare – „opuszczać ojczyznę” (ex oznacza „z”, a patriā „ojczyzna”)[1][2}